Η θεαματική πλευρά του χορού ήταν πάντοτε μία πραγματικότητα. Το άτομο εκτίθεται όταν χορεύει. Παρουσιάζει ένα μέρος της ψυχής και του εαυτού του στον κόσμο που παρακολουθεί. Είτε σε αυτοσχεδιαστική μορφή ή σε προβαρισμένη η παράσταση χορού είναι πρώτα έκθεση συναισθημάτων και έπειτα βημάτων. Μία παράσταση χορού μπορεί να εξυπηρετεί διάφορους σκοπούς εκτός από το θέαμα. Για παράδειγμα, μία παράσταση παραδοσιακού χορού, ελληνικού και μη, εξυπηρετεί εκτός των άλλων την διατήρηση μιας παράδοσης αιώνων ενός λαού. Αυτό το φαινόμενο έγινε πιο έντονο μετά την αστική επανάσταση και την δημιουργία χορευτικών συλλόγων. Αυτό είναι το λεγόμενο folklore.

Φυσικά, η εξέλιξη είναι γνώρισμα του ανθρώπινου πολιτισμού και οι παραστάσεις χορού δεν θα μπορούσαν να μην επηρεαστούν. Έτσι, δημιουργήθηκαν οι διαγωνισμού χορού και τα festivals, όπου το επίπεδο είναι υψηλό και φαντασμαγορικό.

,p>Η εμπειρία μου στον αγωνιστικό χορό και τις παραστάσεις με βοήθησε να γνωρίσω καλύτερα το σώμα μου και τις δυνατότητές του. Μου δίδαξε την πειθαρχία και τα καλά αποτελέσματα που αυτή μπορεί να φέρει στην σκηνή και στην ζωή γενικότερα και τέλος, το θάρρος της έκθεσης και την προωθητική και μεταμορφωτική δύναμη της κριτικής.

Ο χορός είναι μια αναπαράσταση της ζωής και πολλές φορές θα κληθούμε να δώσουμε παράσταση και να σταθούμε αντάξιοι των περιστάσεων. Ας κάνουμε μια πρόβα λοιπον…